Wychowanie psa

Trzeba na początku poświęcić dużo czasu, aby mieć potem ułożonego, grzecznego i szczęśliwego psa.

Z wychowaniem psa jest, jak z wychowaniem dziecka, trzeba go nauczyć dobrych zachowań, przestrzegania reguł i wspomóc w poznawaniu świata (smaki, przedmioty, miejsca, osoby). Pies potrzebuje dużo kontaktu z człowiekiem, przez co zawiązuje się szczególna więź trwająca nawet 14 – 18 lat. Dorosły pies ma świadomość 3 – letniego dziecka, dlatego może być nauczony odpowiednich zachowań, ale nie może na dłuższą metę być pozostawiony sam sobie i z dala od człowieka.

 

W okresie szczenięcym bardzo ważna jest socjalizacja, w której pies uczy się odpowiednich zachowań, relacji i siły gryzienia podczas zabawy od swojej matki i rodzeństwa. Szczeniak nie powinien zostać odebrany od matki i rodzeństwa przed ukończeniem 8 tygodnia życia, co może wiązać się z problemami socjalizacyjnymi, mającymi wpływ na jego dalsze życie.

 

Uczenie psa już od pierwszych dni pojawienia się w domu jest bardzo ważnym aspektem życia szczęśliwego i zdrowego psa. Pierwsze wyznaczanie granic m.in.: nie gryzienie po rękach poprzez prawidłową zabawę, nie skakanie na gości poprzez uczenie samokontroli, czy załatwianie się na dworze, może być pierwszym krokiem do wychowania grzecznego i ułożonego psa oraz budowania pozytywnej relacji opiekun-pies. Nauka podstawowego posłuszeństwa, jak również spokojne jedzenie i zapoznawanie się z psimi przyjaciółmi jest najczęściej priorytetowymi potrzebami nauczenia naszych psów.

 

Ważna jest odpowiednia dawka ruchu, dostosowana do psich możliwości, spełnianie potrzeb psa, budowanie relacji z człowiekiem poprzez zabawę i wspólne treningi oraz ułożenie schematu dnia przewidywalnego dla psa i wzbogacanie psiego środowiska.

Zdarzają się sytuacje jak np. choroba, ból, stres, w czasie których pies może przejawiać dotąd niecodzienne zachowania, natomiast zbudowanie fundamentów od szczenięcia i bycie konsekwentnym w wyznaczaniu granic od adopcji/kupna/przygarnięcia psa przysłuży się łatwiejszemu rozwiązywaniu każdego psiego problemu w przyszłości.

 

Pies, który nam ufa, z którym przepracowaliśmy wiele trudnych sytuacji, a także skupiliśmy się na zapoznaniu go z różnymi przedmiotami, dźwiękami, osobami, nie będzie się ich obawiał i w sytuacjach zaskakujących i stresowych będzie czuł się przy nas bezpiecznie.