wychowanie

Analizując komunikację między psami zawsze powinniśmy patrzeć na kontekst, w której występuje dane zachowanie/sygnał, na to w jakim położeniu znajdują się psy w stosunku do opiekunów, jak również na mowę ciała psów: mimika pyska, napięcie ciała, sposób poruszania się, kierunek – ponieważ to wszystko mówi nam o tym, jakie intencje ma dany pies. Bardzo często smycz staje się pewnym ograniczeniem dla psa, ponieważ nie daje możliwości odejścia od innego psa albo nie pozwala na zbliżenie się. Spotkania socjalne z innymi psami są ważną potrzebą psów, ale ważniejsze od ilości spotkanych psów jest jakość tych spotkań. Warto, aby móc w sposób pokojowy zapoznać psy, najpierw nauczyć się czytać nasze psy, rozpoznawać sygnały stresu, jak i sygnały agresywne. Prawidłowe rozpoznanie nastawienia naszego psa oraz psa zbliżającego się może zapobiec sytuacjom konfliktowym.

Psy bardzo intensywnie komunikują się z nami, pokazując od bardzo delikatnych i subtelnych sygnałów, po bardzo wyraźne i silne, aż po zachowania agresywne. Im wcześniej zaczniemy zauważać sygnały stresu i dyskomfortu wysyłane przez naszego psa oraz będziemy działać w kierunku, by pies poczuł się bezpiecznie, tym bardziej dając mu możliwość odejścia z niekomfortowej sytuacji i odpoczynku, będziemy mogli być pewni, że pies nie będzie musiał pokazywać bardziej wyraźnych sygnałów stresu ani nie doprowadzi to do ataku. Bardzo często do sytuacji niebezpiecznych i pogryzień dzieci dochodzi, gdy nie są przestrzegane pewne zasady bezpieczeństwa. Często opiekunowie psów myślą, że pies warczy, bo jest zły i agresywny. Natomiast celem warczenia jest zatrzymanie lub zwiększenie dystansu od osobnika, którego pies się niepokoi.

Dobry opiekun psa powinien starać się zapewnić psu trzy podstawowe rzeczy, jakimi są: poczucie bezpieczeństwa, ustalenie jasnych i przewidywalnych zasad wspólnego życia oraz zaspokojenie psich potrzeb. Pies, który jest spełniony, będzie szczęśliwy i zazwyczaj mniej problemowy, a także będzie potrafił kontrolować własne emocje. Zaspokojenie potrzeb jest bardzo ważne, ponieważ ma zasadniczy wpływ na samopoczucie psa. Brak zaspokojenia potrzeb może wpływać na to, że pies będzie bardziej reaktywny w trudnych sytuacjach, a także może znajdować się w stanie ciągłej frustracji, poddenerwowania, smutku, depresji. Pamiętajmy, że każdy pies jest inny, ale w pierwszej kolejności należy zaspokoić wszystkie podstawowe i niezbędne potrzeby psa, a następnie umożliwić realizację potrzeb indywidualnych np. związanych z rasą.