Problemy spacerowe z psem
Spacer dla psa i/czy człowieka?
- Pies w typie bulteriera wracał ze spaceru z właścicielem, skłaniał się, aby powęszyć, być może jeszcze się załatwić, ale nie miał takiej możliwości, ponieważ bez żadnego przystanku właściciel prowadził go na smyczy do klatki.
- Dwie panie idące i rozmawiające ze sobą oraz szczeniak w typie cavaliera szarpiący za smycz (za panią). Może nie chciał iść w tamtą stronę, może czegoś się obawiał, może coś się wydarzyło w tym parku, dlatego próbuje zatrzymać swoją panią? A może ma tak dużo emocji w sobie, że okazuje je szarpiąc smycz, chcąc się bawić (jednak nie prowadzi w stronę parku, a w odwrotną za panią).
- Pies kundelek, trochę nieśmiały bądź lękliwy ocierający się o płot, w pewnej chwili przeszedł przed panem w drugą stronę chcąc zwęszyć trop, ale został bardzo mocno szarpnięty za smycz, aby szedł dalej, bez zatrzymywania się.
- Pies młody kundelek, widać jeszcze wariactwo mu w głowie, ale nauczony przywołania i pierwszych komend, tym razem nieusłuchany na spacerze, chce wyrywać na powitanie do innych psów, ale jest odwoływany przez opiekunkę, która skupia jego uwagę, aby ostudzić emocje i ignorować w tym momencie inne psy.
- Młody szczeniak w typie szarego amstaffa, który uczy się dopiero chodzenia na smyczy, a mając ograniczenie w formie 2-3 metrowej smyczy, mocno przyciągany jest przez panią, która wzdycha nad każdym jego krokiem i nie pozwala na dłuższy przystanek. Może musiała się nim tymczasowo zająć, a być może nie ma cierpliwości i chęci do wychowania podrostka?
Nie zawsze mamy siłę na zabawę, dalekie wędrówki, czy humor do wspólnych przytulasów z psem. To jest zrozumiałe i warto umieć znaleźć czas na oddech, oderwanie się od codziennych obowiązków i odpoczynek. Innym razem zrozumiałe jest również, że nie chcemy spotykać się z każdym napotkanym psem, bo być może nasz pies jest chory lub świeżo po operacji, więc nie powinien wariować i szybko biegać albo mamy suczkę w cieczce, dlatego chcemy zrobić szybki i spokojny spacer.
Dbając o dobrostan psów powinniśmy zapewnić im odpowiednią dawkę ruchu, wspólnych zabaw, treningów i nauki nowych rzeczy. Psy potrzebują kontaktu z nami, ponieważ są już od dawna udomowione, przyzwyczajone do życia z ludźmi, współpracujące i chcące przebywać obok nas.
Wiele psów w ciągu dnia potrafi odpoczywać, przesypiając czas kiedy ich opiekunowie są w pracy, zajmować się sami sobą, bawiąc się zabawkami, gdy opiekun jest zajęty. Pies przesypia mniej więcej 2/3 swojego czasu (ok. 16 h w zależności od psa).
Spacer jest jedną z ważniejszych aktywności dla psa, który dzięki swobodnemu eksplorowaniu zdobywa ciekawe sobie informacje np. o samopoczuciu innych psów, o innych zwierzętach, które były w tej okolicy, o pachnącej ,,zdobyczy’’ leżącej w trawie.
Dla wielu psów atrakcjami na spacerze jest: kąpiel w kałuży, kopanie dołów i zabawa z opiekunem
My na co dzień możemy oglądać filmy, zdobywać informacje przeglądając w mediach społecznościowych posty naszych znajomych, szukać ciekawych przepisów kulinarnych w Internecie, sprawdzać informacje pogodowe, oglądać wiadomości o sytuacji w kraju i na świecie.
Dla psów węszenie na spacerze to taki psi Facebook, przeglądanie gazety, oglądanie pozostawionych wiadomości na psi sposób. Warto im to umożliwić, ponieważ pies nie wychodzi na spacer tylko się załatwić (jako z potrzeby fizjologicznej), ale również zdobyć informacje, spotkać psiego kolegę, aktywnie spędzić czas z opiekunem.
To bardzo ważne, aby pies mógł do końca swobodnie się wywęszyć, co również pomaga mu obniżyć poziom swoich emocji i spełnić potrzebę eksploracji terenu oraz poznania sytuacji, które się tu wydarzyły zanim przyszedł.
Psy zazwyczaj załatwiają się po około 15 minutach krążenia po okolicy i znalezienia odpowiedniego miejsca na pozostawienie zapachu i opróżnienia się. Jest to czas minimum, aby pies mógł załatwić swoje psie sprawy, jednak warto dać psu możliwość również spełnienia potrzeby swobodnej eksploracji terenu oraz aktywnego spędzenia czasu na zewnątrz.
Psy wiele godzin spędzają w domu, czekając na nasz powrót, dlatego tak bardzo cieszą się, gdy wracamy, przytulamy je i proponujemy ,,Idziemy na spacerek??”
Śledź swojego futrzanego przyjaciela! Uzyskaj zniżkę w wysokości 30% na dowolny lokalizator Tractive GPS, korzystając z mojego osobistego łącza, które znajdziesz poniżej.
Zniżka zostanie automatycznie zastosowana do koszyka:
Atrakcje spacerowe
- zaglądanie w dziury i kopanie dołów,
- węszenie w trawie,
- tarzanie się (w trawie, w liściach, w śniegu, w jakimś intensywnym zapachu),
- wejście do kałuży, do wody,
- skakanie za pasikonikiem,
- spotkani psiego kolegi,
- bieganie za piłeczką, ringo, patykiem,
- trening ulubionych komend z opiekunem,
- przeciąganie się szarpakiem,
- zdobycze i psie trofea np. wielki patyk,
- poznawanie nowych miejsc i sytuacji np. przejście kładką nad ulicą, obwąchanie pomników, przejście po molo nad wodą, przejście po ruchomych elementach.
- Elementy fajnego spaceru:
- aktywnie, ale i spokojnie,
- wyciszenie na powrót,
- co ważne nie liczy się ilość przebytych kilometrów, a jakość i atrakcyjność spaceru.
Większą potrzebę spacerów mają z pewnością szczeniaczki, które dopiero uczą się odpowiedniego załatwiania, a ich metabolizm jeszcze się nie ustabilizował. 
Przeczytaj więcej o Pierwszych krokach szczeniaka w domu, jak również o Etapach rozwoju psa – czyli czego uczy się psi maluch i dorosły pies.
Dlaczego pies ciągnie na smyczy? Jaki jest jego cel?
- inne tempo chodzenia psa i opiekuna – pies dążąc do jakiegoś miejsca na spacerze przyśpiesza, a mając inne tempo spacerowania, dodatkowo zatrzymywany smyczą, nie czuje się komfortowo i ciągnie.
- interesujący zapach – gdy pies wyczuje coś interesującego, może nie zważać na drugi koniec smyczy, bo najważniejsze jest, jak najszybsze dojście do ciekawego zapachu zostawionego przez inne zwierzę, czy jedzenia leżącego w trawie.
- potrzeba wybiegania w ulubionym miejscu – jeżeli pies jest spuszczany ze smyczy w jakimś konkretnym miejscu, może zacząć do niego ciągnąć, wiedząc że za chwilę będzie mógł swobodnie pobiegać, poszaleć na dużej przestrzeni i to miejsce staje się jego ulubionym, gdzie zawsze jest największa swoboda i radość.
- mało ruchu – inną przyczyną może być zbyt mało aktywności w ciągu dnia, dlatego pies nie może doczekać się wyjścia i ciągnie, aby jak najszybciej i najwięcej przejść, zwęszyć, zobaczyć.
- stresujące miejsce – chęć szybszego minięcia miejsca, w którym kiedyś coś psa zaniepokoiło, może wystraszył go jakiś wybuch, głośna i duża śmieciara, nagle pojawiający się rowerzysta, czy motor, zaskoczenie z powodu podbiegnięcia dużego psa, z którym się nie polubił. Czasami pies może ciągnąć również w inną stronę, niż chce iść opiekun, bo już z daleka niepokoi się widocznym w pewnej odległości psem, człowiekiem, przedmiotem.
- zachowanie wyuczone –pies, który ciągnąc zawsze dochodził do upragnionej zdobyczy, czy miejsca – utrwala sobie, że ciągnięcie daje mu możliwość szybszego dojścia dokładnie tam gdzie chce, nie jest nauczony, że można inaczej i spokojniej dość w to ulubione miejsce.
- zbyt wysokie emocje – już w chwili szykowania się na spacer pies powinien być nauczony spokojnego czekania i ubierania się, aby dodatkowo psa nie nakręcać (gdzie później ciężko będzie mu rozładować nagromadzone emocje i tak już z upragnionego wyjścia na spacer z opiekunem).
- wychowanie i nauka spacerowania – czyli nauka poprzez zabawę powinna skupiać się na trenowaniu młodego psiaka spokojnego spacerowania, panowania nad emocjami, a nie ciągłego biegania na spacerach, podgryzania smyczy, wymuszania uwagi. Konsekwentne wyznaczanie i przestrzeganie granic zrozumiałych dla szczeniaka i dorosłego psa.
- wartość opiekuna – istotne jest, jak bardzo pokażemy psu, że jesteśmy atrakcyjni i warto do nas wracać, ponieważ z nami zawsze jest super zabawa, nagrody i warto za nami podążać. Wielu opiekunów używa telefonu podczas spacerów, w czym nie ma problemu, jeśli nie mamy głowy przez cały spacer schylonej i skupionej na wiadomościach, czy filmikach - nie zwracając uwagi na psa, ciągnąc go, nie dając swobodnie powęszyć, nie komunikując się z nim, chociażby o zmianie kierunku trasy. Stajemy się wtedy nudni dla psa i nie atrakcyjni.
- atrakcyjność spaceru – warto zapewniać psu różne atrakcje na spacerze np. wspólny trening komend, przeciąganie się szarpakiem, zabawy węchowe, wspólne bieganie, możliwość swobodnej eksploracji i spokojnego węszenia. Inaczej pies będzie się nudził i szukał atrakcji na własną łapę.
- zbyt krótka smycz – może być również problemem w czasie spacerowania, gdy pies nie może odejść, aby swobodnie powęszyć. Zazwyczaj psy nie chodzą tak równo, jak my po chodniku, a krążą wokół drzew, krzaków, zaglądają w doły, węszą mocno przy ziemi za zapachem. Warto chodzić z psem na dłuższej smyczy / lince, która da swobodę, kontrolę i komunikat z naszej strony (pamiętajmy, że napięcie smyczy psy mogą odczytać, jako bardziej niebezpieczną sytuację niż jest, skoro opiekun jest spięty i zestresowany skracając oraz napinając smycz).
Tak, więc najpierw trzeba znaleźć przyczynę ciągnięcia na smyczy, aby później wdrożyć odpowiednie ćwiczenia z psem, właściwe wsparcie i wzrost atrakcyjności spaceru z nami.
Jedzenie rozrzucone w trawie – czyli zmora spacerowiczów z psimi ,,odkurzaczami”
Musimy pamiętać, że zanim psy zostały udomowione, szukały pożywienia najczęściej przy ludzkich osadach, gdzie wśród śmieci mogły wygrzebać i w łatwy sposób zdobyć pożywienie, dlatego naturalne jest dla nich wyszukiwanie i zjadanie resztek jedzenia znalezionych na spacerach. Jednak nie wszystko, co pies znajduje jest dla niego bezpieczne, a zapewniając odpowiednią dawkę pożywienia w ciągu dnia, wiele psów nie potrzebuje dodatkowo szukać smakołyków na spacerze.
Chyba nie zrozumiem, jak można rozrzucać dosłownie wszędzie jedzenie, które często jest spleśniałe, wysuszone, nie nadające się do jedzenia również zwierzętom. O ile czasem przy koszach nieporządek można wyjaśnić krukami, to jednak koło drzew, blisko chodników nie widzę wytłumaczenia, dlaczego muszę wciąż zabierać mojemu psu z pyska ostre kości kurczaka, śpleśniały chleb, czy bułkę.
Zauważyłam, że w wielu miejscach rozstawiana jest woda dla jeży, ptaków i wolnożyjących kotów, a także dosypywana praktycznie codziennie jakaś karma przez organizacje lub prywatne osoby. Mam nadzieję jednak, że chęć pomocy zwierzętom nie posuwa też do rozrzucania jedzenia również w innych miejscach, które zjadają psy na spacerach, niejednokrotnie płacąc za to wysoką cenę swojego zdrowia.
Oczywiście warto uczyć psa w domu i na spacerze niepodejmowania z ziemi jedzenia, rezygnowania ze zdobyczy, dając bardziej atrakcyjną nagrodę od nas lub wyćwiczenia chodzenia w kagańcu, gdy problem śmieciowy w okolicy jest zbyt duży. Poniżej tylko kilka zdjęć ,,zdobyczy’’ na naszych spacerach, a jestem przekonana, że w wielu innych regionach spacerowych znajdujecie również te bardziej niebezpieczne lub wręcz zatrute.
Wyrzucone jedzenie – śmieci znalezione przez ,,psiego odkurzacza”
Jeśli pies lubi obgryzać patyki to warto zaproponować mu zdrowszą i bezpieczniejszą formę naturalnego gryzaka, jakim jest korzeń wrzośca/ torgas, patyk z drzewa kawowego lub patyk z drzewa oliwnego, które podczas obgryzania nie rozpadają się na ostre drzazgi, a na miękkie i zjadliwe wióry.
Zobacz artykuł: Gryzaki naturalne dla psów na dłużej
Pies sam pod sklepem – przerwa w spacerze?
Wielu właścicieli psów powie ,,to tylko chwila”, ,,pies sobie poradzi” ,,już tak zostawał, więc sam na to czeka”. Widuję wiele psów przypiętych nieopodal sklepów i wiele z nich można powiedzieć spokojnie czeka, aż jego pan/pani wyjdzie z krótkich lub długich zakupów. Każdy pies jest inny i różnie się może zachować, w zależności od zaistniałej sytuacji.
Jednak wszystkie te psy mimo, że do tej pory nic się nie wydarzyło albo tak naprawdę tego nie widzieliśmy – mogą być narażone na trudne sytuacje m.in.:
- może podbiec inny pies i w razie konfliktu nasz nie będzie miał się jak bronić, może zostać pogryziony lub po prostu na przyszłość zacząć bać się większego, czy zbyt energicznego psa,
- może wyrwać się z obroży/ szelek, pobiec z odpiętą smyczą za jakimś psim kolegą, suczką w cieczce, przegonić rowerzystę, czy samochód,
- może ktoś podejść i uderzyć psa, kopnąć, odpiąć smycz, przepędzić, albo po prostu go ukraść (szczególnie te rasowe, jako łatwy łup),
- uciekając przed psem/ krzyczącą osobą/ stukającą plastikową obudową smyczy flexi - może wpaść pod samochód, z przerażeniem uciekać dobre kilka kilometrów od miejsca, w którym został zostawiony,
- pies może czuć się zagubiony, nie widząc opiekuna piszczeć/ szczekać/ wyrywać się/ przegryzać smycz/ biegać w kółko, z przerażaniem szukać i być zdezorientowanym zniknięciem opiekuna,
- może być narażony na trudne warunki atmosferyczne, na udar cieplny, wychłodzenie, odmrożenia, deszcz,
- może przestraszyć się biegających dzieci, zbliżających się osób, motoru, auta, śmieciary – co w przyszłości będzie wzbudzać w nim lęk i utrwalać zachowania agresywne, aby zdystansować niepokojący go ,,obiekt’’,
- nie każdy pies lubi być głaskany i nie musi mieć zaufania do obcych osób, więc pies pozostawiony sam, narażony jest na ,,dobre serce’’ ludzi, którzy go przytulą, poklepią po głowie, będą zagadywać, a często to będzie wywoływało w nim większy strach i dyskomfort,
- zakupy, czy kolejka w sklepie mogą się wydłużyć, czy też pies może zostać po prostu zapomniany i przez to wiele godzin przeczekać pod sklepem, aż ktoś się nim zainteresuje i zaopiekuje szukając właściciela.
Nie każdy człowiek lubi psy i nie każdy zwraca uwagę na psa zagubionego, czy samotnie czekającego kilka godzin pod budynkiem, dlatego lepiej spędzić ciekawy czas na spacerze z psem, a później zrobić na spokojnie zakupy.
Za pozostawienie zwierzęcia bez opieki w miejscu publicznym obowiązuje również upomnienie lub mandat wypisywane przez straż miejską lub policję.
Psie parki i wybiegi dla psów
Jeżeli w takim miejscu spotka się kilka psów, które się znają i dobrze czują się w swoim towarzystwie, to może to być fajna i bezpieczna przestrzeń, aby spędzić wspólnie czas. Opiekunowie kontrolują swoje psy, obserwują sytuację, przerywają i wspierają, gdy jest zbyt intensywnie. Obserwując komunikację psów oraz odpowiednio czytając sygnały stresu i dyskomfortu psów, możemy zapobiec sytuacjom konfliktowym zanim na dobre się rozwiną.
Niestety w większości przypadków nie zaleca się korzystania z takich miejsc, ponieważ opiekunowie nie potrafią zapanować nad swoimi psami, puszczają je zupełnie luzem, pozwalając na wszelkie zachowania wobec innych psów.
Problemem jest nieumiejętność słuchania innych właścicieli psów, którzy proszą o zapięcie drugiego psa na smycz, zanim oni wyjdą z psem, który boi się lub dopiero uczy się relacji z obcymi psami. Niestety nie każdy zwraca uwagę na to, że ktoś chce poćwiczyć ze swoim psem mając zamkniętą przestrzeń i bez zapytania wpuszcza od razu swojego psa na psi wybieg.
Wiele słabszych i delikatniejszych psów może być gnębiona, przymuszana do trudnej relacji, a przez to utrwalają one sobie strategię poradzenia sobie z natarczywymi psami pokazując tzw. zachowania agresywne i dystansujące, jak intensywne oszczekiwanie, wyrywanie się, próba przegonienia, duży niepokój. Przez kilka takich niemiłych spotkań, w których pies czuł się zagrożony, może zacząć on już z daleka czuć niepokój do zbliżającego się psa na spacerze i utrwalać swoje reakcje, aby zatrzymać bądź odgonić niepokojący go ,,obiekt”.
Psi podbiegacze
Czyli psy, które biegają luzem, nie są za bardzo odwoływalne, aby wrócić do swoich właścicieli na zawołanie, a z łatwością podbiegają do innych psów, zaczepiają, być może terroryzują delikatniejsze psy od siebie, pokazując swoje zachowania demonstracyjne i kontrolujące.
Każdy ma prawo do spokojnego spaceru i możliwości pracy ze swoim psem, a w przypadku psów, które zawsze mają swobodę podbiegać do każdego napotkanego psa, możemy zniszczyć pracę z psem, który dopiero uczy się kontaktów z psami lub odwrażliwia się na takie nieprzyjemne sytuacje.
To trudny temat, ale warto uświadamiać właścicieli takich psów, aby nauczyli się czytać sygnały stresu psów oraz pilnowali (prowadzili na smyczy, w kagańcu jeśli jest taka potrzeba, uczyli swoje psy przywołania, aby w razie trudnej sytuacji móc przerwać i odejść).
I to nie jest kwestia ,,mój piesek nic nie zrobi” i ,,on chce się tylko pobawić”, ponieważ przy pierwszym spotkaniu nigdy nie będzie zabawy, bo psy dopiero się poznają i ten pierwszy kontakt powinien być świadomie kontrolowany, aby zauważyć, czy któryś ze psów nie czuje się niekomfortowo i chce odejść (gdy jest zbyt intensywnie, czy już ma dość). Pamiętajmy, że każdy pies ma na innym poziomie potrzebę spełnienia kontaktów socjalnych z innymi psami.
Więcej przeczytasz w artykule: Komunikacja między psami – czyli jak wspierać i nie szkodzić oraz w artykule Jak rozpoznać zabawę i rywalizację u psów?
- Jeśli podoba Ci się artykuł – udostępnij go swoim znajomym, zapraszając na stronę pełną psiej wiedzy.
- A jeżeli Twój pies ma problemy spacerowe i chcesz nauczyć się go wspierać w trudnych momentach – umów się ze mną na konsultacje.
